روش‌هایی که سبدگردان برای تجزیه و تحلیل و ارزشیابی اوراق بهادار و ناشرین اوراق بهادار یا پیش بینی روند قیمت یا عرضه و تقاضای اوراق بهادار و تصمیم‌گیری در مورد خرید، فروش یا نگه‌داری اوراق بهادار به‌نام مشتریان، مورد استفاده قرار می‌دهد تا حدی که منجر به افشای اسرار تجاری وی نگردد،به شرح زیر می باشد:
الف) سهام: روش‌های مورد استفاده جهت تجزیه و تحلیل و ارزشیابی اوراق بهادار شامل دو روش بنیادی و تکنیکال می‌باشد. در روش بنیادی با استفاده از اطلاعات موجود در صورت های مالی شرکت‌ها و با در نظر گرفتن فضای اقتصاد کلان، وضعیت جهانی صنعت مربوطه، عرضه و تقاضای موجود و شرایط تجاری شرکت، و با استفاده از روش های مبتنی بر تنزیل جریانات نقدی(DDM)، روش های مبتنی بر جریان نقدی آزاد(FCF)، ارزش جایگزینی و روش های نسبی از جمله P/E و P/S و بر اساس EPS کارشناسی شده، اقدام به ارزشگذاری و تحلیل شرکت ها می‌شود . در روش تکنیکال با استفاده از روند قیمتی گذشته، روند قیمتی آینده سهم پیش بینی می شود و سعی بر آن است که نقاط ورود و خروج مناسب برای سرمایه گذاری انتخاب شود. در نهایت با در نظر گرفتن جمیع شرایط بنیادی و تکنیکال و هم چنین وضعیت تابلوی سهم، حجم معاملاتی و سایر موارد با اهمیت، تصمیمات سرمایه گذاری اخذ می‌شود.
ب) ارزشگذاری اوراق بهادار با درآمد ثابت: با مقایسه نرخ بازدهی تا سررسید (YTM) و یا نرخ بازدهی ساده اوراق بهادار با درآمد ثابت با یکدیگر و یا با نرخ سود بازار، اقدام به خریدوفروش این اوراق می‌گردد. لازم به ذکر است که هرچند تاکنون موارد با اهمیتی از نکول ناشرین اوراق بهادار با درآمد ثابت پذیرفته‌شده در بورس یا فرابورس مشاهده نشده است، اما همواره این ریسک می‌بایست مورد توجه قرار گیرد. ریسک سرمایه‌گذاری مجدد نیز ازجمله ریسک‌هایی است که می‌بایست در خرید و فروش اوراق بهادار با درآمد ثابت مورد توجه قرار داده شود.
ج) صندوق های سرمایه‌گذاری : به طور کلی دو نوع صندوق سرمایه گذاری بادرآمد ثابت و سهامی از اصلی ترین صندوق‌های مد نظر جهت سرمایه گذاری بخشی از منابع می‌باشند. عملکرد مدیریت این صندوق‌ها ، ارزش خالص دارایی‌های تحت مدیریت ، حجم معاملات ، ترکیب پرتفوی آنها و همچنین بازده آنها در ادوار گذشته از جمله مهم‌ترین معیارها جهت مقایسه و انتخاب بهترین گزینه می‌باشد.
در واقع سبدگردان یکی از انواع واسطه‌های مالی است که به عنوان نماینده سرمایه‌گذار و به نام سرمایه‌گذار به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار مجاز می‌پردازد که این عمل در قالب مفهوم سبدگردانی اختصاصی به این معناست که برای هر فردی متناسب با ریسک‌پذیری و موقعیت فرد سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. سنجش ریسک پذیری سرمایه گذار توسط تحلیلگر شرکت با کمک سؤالاتی استاندارد (که قبلا از طرف سازمان بورس و اوراق بهادار طراحی گردیده) از شخص سرمایه‌گذار، وضعیت درآمدی و هزینه وی، هدف شخص از سرمایه‌گذاری و مواردی از این دست صورت می‌پذیرد. سرمایه‌گذار مختار است که نتیجه ارزیابی سطح ریسک پذیری را بپذیرد یا خیر، در نهایت پس از توافق طرفین بر روی نتیجه پرتفوی مناسب سرمایه‌گذار تشکیل می‌شود.